"De afstand groeit. Tegen de
verste muur gedrukt, verdiepingen
verwijderd van elkaar.
ik fiets nog steeds bij je vandaan
met alle lichten tegen.
Je bent de dode zee die me drijft,
je bent de brede kust, de dreigende bergen, je bestaat.
Het wordt later en ik mis je.
Je bent inkt onder mijn huid.
Het is najaar en het regent
Jouw liefde kiest een ander uit."
Mark Boog , Ingmar Heytze
